Şiirden tuvale akar çoğunlukla duygu.
Bu kez boyalar kelimelere dönüşsün dedik.
Ressam Gülay Nalcı’nın Hüzünbaz Kadını
Demlik Edebiyat yazarlarının kalemiyle söze geliyor.
Hüzünbaz Kadın ve Adam
Tag edebidialog
Saat
Saatimin alarmını sana kurmuşum bilmeden.
Beklemiş durmuşum da içine pil koymadan
o hiç çalmamış,
ben ise hiç uyanamamışım.
Rüyalar görmüş,
hayra yormuşum durmadan.
#özkansarı
Vakti gelmemiş uyanmanın,
rüyalardan düşüp de gerçeğe karılmanın.
Saatler hep sevdada dursun,
hayali de yeter yare uzanmanın.
#deryacesur
Çocuk
Hey çocuk!
Henüz daracık bir kapı aralığından izlediğin dünyada hayal gücün ne de büyük.
Bak çocuk!
Ardına kadar açık bir kapıdan seyrettiğim dünyada hayal gücüm ne de sönük.
Açma kapıyı çocuk…
Çıkma dışarı!
Açılacak o kapı,
çıkılacak dışarı,
ne var ne yok bakılacak!
Bakılmazsa; içeride kıyametler kopacak.
Gidince uslanacak merak,
belki pişman olunacak.
Lâkin baş bilecek ki, hayat acıtarak sevecek çocuklarını…
Başka türlü, yaşanmamış sayılacak!
Başka
Tarif etmemi ister misin
ne yöne dönsen
içinde bir yerlere batan o dikeni?
Hayat o kadar büyük bir lokmaydı ki,
yutamadın.
O lokmayı başkalarıyla paylaşmak,
bölüşmek,
küçük parçalara ayırmak istedin.
Ve kimi davet ettiysen,
çaldı gitti hepsini değil mi?
Adam
Hayatı yutmaya niyetlenmedim ben.
Yalnızca,
onda erimekten kurtulmayı diledim.
Ben pamuklu, parfümlü cümleler düşlerdim,
sen,
şimdi olduğunca,
dikenlerini kuşanıp gelmeyi severdin.
Gündüzümü karanlığa boğardı kadife perdelerin,
açardım,
dayanamaz, uzanıp örterdin.
İstedim,
kaybettim,
gittim.
Sular temizlenince
ve “ama”sız telaşlara kapılınca kalbim
yeniden denedim.
Her giden götürdüyse de bir şeyler
seninle olduğu kadar
hiç eksilmedim.
Kadın
Özkan SARI
Derya CESUR
Müzik: Adame Pooch – Mohsen Namjoo
Demlik Edebiyat 