İnsanı insan yapan şey akıldan öte…
Bakmaya yeltenince görecek şey çok.
Duymaya niyet edince çağıran ses güçlü.
Bilmeye doğru çıkılan yol uzun.
Sonra anladım ki; okulda okumayı öğretiyorlardı, okumayı sevmeyi değil.
Geleceğin gölgesi mi düşer insanların üzerine?
Olacağı hissederler mi?
Ondan mı uzaklardadır gözleri?
Sebepsiz olur mu hiç bu dalıp dalıp gitmeler? Aradığını bulmuş gibi utangaç gülümsemeler, sevdiğini kaybetmiş gibi, kendine bile göstermeden elinin tersiyle gözyaşlarını silmeler.
‘Şey’lersiz bir hayat korkutucu derecede şey olmaz mı?
Şey işte;…
