Konuşuyorum diğerleri dinliyor; “Arkadaş!” diyorum, “Babamın çuval fabrikası yoksa benim suçum mu?”
” Değil. “
“Hem artık bizi de tanımıyor doğru düzgün. Hatırlamıyor! Üzülecek bir durumu da yok.”
Havaya mı, suya mı?
Yağmurla tütsülenen toprağa mı?
Yemişli ağaçlara,
elime konan al yanaklı elmaya mı,
yoksa
O’na mı?
“…Su gibi aktı içeriye, simsiyah saçlar, yeşil gözler, o endam. Bu kız benim neremi beğendi diye geçirdim içimden. Oturdu…”
”İyiyim desem inanır mısın ya da kötüyüm desem bir önemi var mı?”
